Sunday, March 29, 2009

mamimiss kita...

After all these years, all those pangloloko sakin, na when I was a kid that you’re my real dad, alam mo nagkaron ako ng doubts about who I really am kase nakita ko and I have felt na parang daddy nga kita, All of my childhood memories eh lagi kang kasama, you were the funny and ever dependable tito, laging game kahit saan magpunta kahit saan yayain.

When I was growing up nakita ko sayo how you value your commitment lalo na sa service kay Lord I have seen you have given your all para sa commitment mo sa ministry mo and I really admire you for that, I am proud to be called your niece, madalas sayo ko din naririnig yung nick name ko na (can’t say it here) di ko talaga feel pero iba ang dating pag ikaw ang tumatawag sakin gamit yun, iba ang lambing

Kasama ka namin at our best and at our worst, I can still recall all those negosyo’s na tulong tulong nating lahat na paunlarin, those basahans na deliver mo sa Shell Chem, those noons na sama-sama tayong naggagayat ng nata de coco, you made us work for free Nata de coco’s ha! Those hamburgers na nalulugi ka kase mas madalas nakukuha naming yung iba for free
You we’re the best tito to confide with, madali kaming makinig sayo kase you treated us like we were adults( kahit napakanaive naming sa maraming bagay)

Wala ka nung wedding ko pero alam ko you were celebrating it with me, malapit din ang bdays natin kaya siguro malapit din ang ugali natin…

The last time I remember seeing you was on the webcam, when I went home sa pinas, I know how you long to be with us lalo na sa mga okasyon na yun. And kasama sa prayers ko na sana dumating yung time na sabay sabay tayong uuwi, ang saya siguro nun.

When I learned about your health I got worried pero nawala lahat yun dahil alam ko we have a Big God na may lagging magandang plano satin, and alam ko eversince fighter ka eh, wala lang sayo yan, natiis mo ngang malayo saming lahat para maging okay ang ang pamilya mo.
You are one tough guy, a cowboy( nakatikim ako ng kalderetang kambing dahil sayo, at nalaman ko na pwede palang kainin yung ibang bugs), a great tito and alam ko the best dad sa mga cousins ko and the loving husband sa nanay nanayan ko…

A good servant, a faithful son of God, dahil sa inyo nagkaron kaming lahat ng way to be closer to God.

Haven’t talked to you in a while, sabi nila you we’re hiding daw, ayaw mo ipakita samin what’s really going on, it actually helped kahit pano kase I can still picture you as my big, happy and game na game na tito.

Malaki na kami pero with you we can still feel na baby mo pa din kaming magpipinsan, lahat kami halos stable na, how I wish you could have seen us, sana na experience mo din ang yabang namin di na kami mag wowork for free…hahahaha

I will really miss you pero alam ko you have to go, you have lived a great life and I know mas masaya ka kung asan ka ngayon, wala nang pain dyan, mas at ease kami na hindi ka na nahihirapan, oo malungkot , pero we know one day magkikita kita ulit tayo, sama sama tayong lahat, dun naman tayo mag prepraise and worship ikaw ulit ang tutugtog ha!
One thing lang that I regret is how I wish nakita mo sana yung apo mo sakin ( tsk bagal kase ni paolo eh) pero alam ko habang andyan ka mamimeet mo si baby ko, pakiutusan naman sya na bumaba na ditto samin oh!

OO nga pala you still owe me a meal sa Jollibee sabi mo ililibre mo ko dun eh!!!

We will terribly miss you pero alam ko darating din ang time na magkakasama tayong lahat!!!!

We love you dadi egay!!!!

Saturday, January 31, 2009

I- tag-tag mo!

Haaaay, syempre kahit pinakyaw ko na ang katamaran na buy-one-take-one sa mall, eh napwersa pa din akong gawin ito, 1 year supply ata ng katamaran yun pero malamang di pa masyadong effective kase...huhuhu... tsk simple lang daw ang rules: Magsabi ng (10) sampung bagay-bagay tungkol sa sarili mo. (9) Siyam dun ang totoo at (1) isa ang kwentong barbero.
(naman eh, pwede bang 9 yung kwentong barbero tapos isa lang ang totoo?)

1.) super dependent ako na tao, di naman ako mapangalipin at marunong naman sa gawaing bahay siguro kase mas gusto ko yung feeling na may kasama ako palagi, number one fear ko eh yung maging alone.di ako sanay sa public transport, dahil din siguro yun sa number one, dito ngayon sa Dubai and pinakamode of public transpo ko eh taxi, wala akong alam sa pagsakay ng bus…. Tsk!


2.) meron akong 15 na unan sa kama, di kasama sa bilang si asawa, kelangan nakapaligid sila sakin ( yung parang sa baby) para makatulog ako ng matiwasay) marami akong ritwal bago makatulog at isa na dun eh yung magpakamot sa likod...

3.) Contrary sa mga paniniwala tungkol sakin, di po ako gimikera, 1 time lang ako napunta sa isang disco. Isa po akong homebody, na mahilig magbasa, minsan di ko binibitawan ang libro hanggat di ko natatapos

4.) Isa pang contrapelo sa paniniwala ng lahat, super mahaba po ang pasensya ko sa paghihintay, kaya kitang hintayin ng kahit 3 hours nab ago ka dumating sa usapan, di naman medyo tanga na ko pero dahil naniniwala ako na valid na reason ang tao ( at number 1 dun eh kabagalan)

5.) 10 years ko muna nagging jowa ang asawa ko ngayon bago kami ikasal.sya lang ang naging BF ko, (ibang klase kase akong umibig naks naman) Nag inarte pa ko at nakipaghiwalay for 6 months umariba kase sakin yung feeling ng nasa runaway bride, yun bang feeling na walang sariling identity

6.) di ako marunong lumangoy, dahil takot ako sa pating…hahahahaha, pag nagpupunta kami sa beach ako yung makikita mo lagi sa pampang kasama ng mga bata. Kahit isang maliit na isda lang ang makita kong malapit sa akin umaahon agad ako, pero aliw naman ako sa mga dolphins

7.) Cheerleader na ko simula pa lang ng elementary hanggang college ako, kaya siguro magaling akong tumambling…hahahaha ewan na lang kung kaya ko pa syang gawin ngayon, tsk old age nga naman

8.) Kinder pa lang ako may jowa jowaan na ko…

9.) Meron akong straw collection, lahat ng klase ng straw at halos karamihan ng kulay eh meron ako ( nawala lang to kase nadiscover ng pamangkin ko akalain mong gamitin nya at paglaruan yun) collector din ako ng 101 dalamatians dun sa happy meal, di ako naka 101 siguro nasa 75 lang pero believe me napurga ako ng husto sa burger nun kase wala pang ibang choice sa happy meal noon. Sa ngayon lahat ng klaseng elephants naman ang gusto kong I collect

10.) Ito na siguro ang pinakatotoo, MAGANDA PO AKO! Yeba!!! Sabi ng nanay at tatay ko yun eh…hahahahha
wala naman pa kong kilalang blogger masyado eh, at feeling ko pag tinag ko yung mga kilala ko na eh maiinis lang sila dahil nakuha na nila to...so sayo na dumalaw dito at di pa kita kilala itag mo na lang sarili mo, para mauupdate din ang blog mo, kita mo nga tong sakin parang nacomatose lang tapos nabuhay ulit ng sandali...

Sunday, December 21, 2008

today i learned that...

everyday you'll hear news about hundreds and thousands of people losing their jobs, OFW's sent home because their company shut down. i frequently receive emails from friends asking if there's a vacant position in our company or if i know a company who has a position for them... haaay...
it's a usual story na, madami kang makikitang luhaan, yung iba nga habang nageenjoy sila ng bakasyon makakareceive na lang sila ng email na terminated na pala sila, then yung iba di makapagbakasyon dahil sa fear na baka pag tumuloy sila yun pa maging mitsa ng pagkawala ng work nila.
employers have become abusive na din, they would require their employees to work overtime or work during their day off without paying extra, syempre ikaw na si employee okay lang sayo yun baka kase yun pa maging dahilan nilang gamitin nila against you, it’s better na maabuso kesa mazero
para sakin greed ang lalong nagpapalala ng mga bagay-bagay, walang magbigay lahat pakabig kaya ayun…
haay ano ba!
Pero iba ang narinig ko ngayon iba ang natutunan ko ngayon…

...di lang pala sa telenovela at sa mga dramarama nangyayari at merong mga taong mayayaman na may mababait! imagine nagkaron ako ulit ng faith sa ibang tao upon learning that The top management and big bossess of FEDEX Dubai( sabi worldwide din daw) have sacrificed a fraction of their salaries ( some even had a 25% cut off) para maretain yung ibang employees at di magkaron ng massive lay off!!! bless their golden heart...

...meron pa din palang natitirang good sa ibang tao....
...di tulad ng iba kaya daming nawawalan ng trabaho kase they'd rather loose people and let those who remains suffer from overwork wag lang mabawasan ng singko ang milyon nilang sahod!!!
( di naman ako galit mode!)

ilang tulog na lang!

ilang tulog na lang Christmas na!!! yey for the cool gift from hubby really loved it!
may pamasko na ko...bagong medyas!!!! yeba!

Thursday, December 18, 2008

nakakahawa?

...minsan tuloy naiiisip ko nakakahawa kaya sakit ni Lolo???
tingnan mo eto ang dalawang example ng interview kay Janina:


Host: Let’s start. In 2009, I will (blank).


Janina: Continue my studies.


Host: Talaga? Good for you. What year are you in na ba?


Janina: 2009 po!


Second question…


Host: I believe that I am (blank).


Janina: Beautiful?


Host: You mean, nga­yon ka lang naniniwala na maganda ka?


Janina: I think so po.

ohmaygulay...epidemya ba ito?????

Tuesday, December 16, 2008

si Lolo nga naman

eto ang account ng laging nangyayari sa office namin, di ako magaling mag ingles, pero may sense naman akong mag ingles, minsan nga iniisip ko bobo ba sya o masyado lang akong matalino....

Eksena 1:
-----hehehe, hindi daw nagdugo yung ad ng client... basahin nyo pa nang mapatumbling kayo habang dumudugo utak nyo....



Eksena 2:
Papunta kami ng press conference ng Scorpions, nagpumilit si Lolo na sumama dahil isa daw syang avid fan ( note German Band po sila ) ng English band na ito ( oha avid fan yan ha)
Papunta kami ng Press Conference ng Scorpions.

hindi yan si lolo pero yan si Lolo Klaus yung Lead vocalist ng The Scorpions
(kasama dapat sya sa picture na ito pero pinacrop ko ku sya kasama no!!!)


So ang eksensa paalis pa lang kami ng office, natataranta na sya, my katagteam bisaya has her 7 MP camera and because sabi nya eh isa din syang camera addict akalain mo bang sabihin na iset daw ni yung camera ni Bisayamama to 6MP para daw mas mataas ang quality! Toinks!
During the presscon aba ang manners ng lolo napunta ata sa outer space nakakahiya kase sabit na lang nga attention grabber pa ang boses hindi pinatawad ang canapes at ang champagne tapos lumapit pa in his very loud voice sabi samin "hoy kumuha kayo ng pagkain dun oh ako kanina pa kain ng kain!!!, parang bata na nakapunta ng disney land... nakakahiya naman diba... kung pwede lang I claim na hindi ko sya kasama!!!!

During the interview portion ang pinakanakakatawang moment eh lahat ng tao sa room tumatawa na dahil nag joke ang mga members ng band pero si Lolo wala reaksyon ( hindi kase nya naintindihan) kamalditahan ko minsan silip ko sya kung okay pa baka kase sobra na nosebleed kelanagn ko na call ng paramedics!!!


Eksena 3:
forwarded email...
syempre dahil super genius ang aming lolo one day isang araw
Karen: Received a forwarded message from lolo
Email nakasulat ( hindi ko maatach kase medyo confidential)
Karen pakibasa nga ang email hindi daw nya ma-gets diba may secretarya na may translator pa!!!!

*** madalas ako tuloy tinatanong ng mga amo namin an briton naiintindihan ba daw sila ni lolo kase yah lang ng yah pero pag hinihingi na yung nagawa mali nman!!!

minsan tuloy napapaisip ako bobo ba sya o masyado lang akong magaling, kase pag nag iinglisan mas nauunawaan ko pa kasama naming panatik eh

Cumtotinkopit 3

bakit tinawag na Penshoppe kung hindi naman pen ang tinda nila?